Louis van den Hengel
Universitair hoofddocent
- l.vandenhengel@uvh.nl
- Titulatuur
-
Dr.
Profiel
Ik ben een transdisciplinair wetenschapper die onderzoek doet naar de rol die hedendaagse kunst kan spelen in het bevorderen van een rechtvaardige en zorgzame samenleving. Sinds 2023 werk ik aan de Universiteit voor Humanistiek (UvH) in Utrecht als universitair hoofddocent Zorgethiek & Kunst en, sinds september 2024, tevens als hoofd van de vakgroep Zorgethiek. Ik zet me onder meer in voor het versterken van de positie van de UvH op het gebied van artistiek onderzoek via de samenwerking Meaningful Artistic Research (MAR) tussen de UvH en de HKU Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Daarnaast doceer ik in de masteropleiding Zorgethiek en Beleid en begeleid ik promotieonderzoek—waaronder artistiek onderzoek—op onderwerpen die onder meer raken aan gender- en diversiteitsstudies, zorgethiek en esthetiek, culturele analyse en de ecologische geesteswetenschappen. Eerder was ik universitair docent Genderstudies aan de Faculteit der Cultuur- en Maatschappijwetenschappen van de Universiteit Maastricht. Ik behaalde een MA in Griekse en Latijnse Taal en Cultuur en een PhD in Genderstudies—beide cum laude—aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Internationaal was ik Visiting Scholar aan New York University en had ik meerdere onderzoeksresidenties aan het Koninklijk Nederlands Instituut in Rome (KNIR).
Mijn onderzoek richt zich op de ethische en sociaal-politieke dimensies van hedendaagse performancekunst, bekeken vanuit feministische, queer, trans*, dekoloniale en ecologische perspectieven. Ik onderzoek hoe performances, met name van gemarginaliseerde makers—vrouwen en/of queer en trans* personen, personen van kleur, evenals diverse niet-menselijke “anderen”—onderdrukkende machtsstructuren ter discussie stellen en doorbreken, nieuwe ruimtes voor verzet en solidariteit creëren, en een politiek van zorgzaam samenleven ontwikkelen die kan bijdragen aan een eerlijkere en duurzamere wereld. Mijn boekproject, Radical Worlding: Performance and the Ethics of Decreation, brengt deze kwesties in dialoog met het filosofische en mystieke denken van Simone Weil. Het laat zien hoe performance, als belichaamde en tijdgebonden praktijk, progressieve verandering kan aanbrengen in onze manieren van omgaan met onszelf, met elkaar, en met de meer-dan-menselijke wereld.
Recente publicaties omvatten een essay over queer ecopoëtica in het tijdschrift Textual Practice (2023) en een collectief geschreven hoofdstuk in het boek Interspecies Performance (Performance Research Books, 2024). Aankomende publicaties zijn onder meer een hoofdstuk over Marina Abramović in Doing Gender in Media, Art and Culture (Routledge, 2025), een bijdrage aan Queer Flora, Fauna, Funga (Valiz, 2026) en een artikel over wat ik trans*species care ethics noem, gebaseerd op een artistiek onderzoeksproject uitgevoerd in samenwerking met taalkundige Leonie Cornips, kunstenaar Daniel Hellmann, en het Utrechtse filmcollectief De Transketeers. Daarnaast ben ik een van de editors van The Oxford Handbook of Artistic Care (met Tatiana Chemi, Anu Mitra en Fabiola Camuti) dat verschijnt in 2027. Tot slot was ik hoofdorganisator en curator van de derde internationale conferentie van het Care Ethics Research Consortium (CERC), Care, Aesthetics, and Repair (januari 2025), die meer dan 500 wetenschappers, kunstenaars en makers samenbracht—waaronder ruim 230 sprekers—om de kruisingen tussen zorgethiek en de kunsten te verkennen (zie hier en hier).