Prof. dr. Carlo Leget
Voorzitter leerstoel Zorgethiek
Hoogleraar Zorgethiek
Directeur Onderzoek
030-2390155
Prof. dr.
wetenschappelijk personeel, Leerstoel Zorgethiek
Carlo Leget is vanuit de theologie (dissertatie in Utrecht over Thomas van Aquino, 1997) terecht gekomen in de medische ethiek. Na zes jaar aan het RadboudUMC gewerkt te hebben als universitair docent medische ethiek, werd hij in 2009 universitair hoofddocent zorgethiek in Tilburg. Per 1 september 2012 is hij benoemd tot hoogleraar Zorgethiek aan de UvH. Ook was hij van 2012-2022 bijzonder hoogleraar zingeving en ethiek in de palliatieve zorg namens het Integraal Kankercentrum Nederland en de Associatie Hospicezorg Nederland.Van 2011-2019 was hij vice-president van de European Association for Palliative Care.
Legets onderzoek beweegt zich op het grensvlak van (zorg)ethiek en zingeving, met name rond het levenseinde.
INZICHT: het INitiëren en realiseren van dagelijkse ZIngeriCHTe zorg door integratie van het Ars Moriendi model in het Utrecht Symptoom Dagboek tot het USD-4D (ZonMW projectnummer 844001307, 400.000,-)
DIAMAND: DIaloog op basis van het Ars Moriendi model voor autochtone en Allochtone Nederlanders en mensen met Dementie (ZonMW projectnummer 844001504, 400.000,-)
PLOEG-3: Palliatief Landelijk Onderzoek Eerstelijns Geestelijke verzorging (PLOEG) – deelproject 3: “Integratie GV 1e lijn vanuit drie multidisciplinaire praktijken” (ZonMW projectnummer 1602, 340.000,-)
zorgethiek, medische ethiek, zingeving, spiritualiteit, existentiële vragen, palliatieve zorg, levenseinde
Graduate School: Phenomenological research
- Lid vaste commissie Ethiek en Recht Gezondheidsraad
- Lid Centrum voor Ethiek en Gezondheid
- European Association for Palliative care – Lid refernce group spiritual care
- Relief. Christelijke vereniging van zorginstellingen – vaste columnist ‘Zin in Zorg’
- Commissie wetenschap van 's Heeren Loo
- Humanistisch Verbond – voorzitter klachtencommissie geestelijke verzorgers
- Lid Raad van Advies Nu Niet Zwanger
- Director, Centrum voor Rouw en Existentiële Waarden