Carlo Leget pleit voor een geestelijk verzorger nieuwe stijl
“We moeten opnieuw nadenken over de vorm en inhoud van het beroep geestelijk verzorger”, aldus prof.dr. Carlo Leget in een opiniestuk in het Friesch Dagblad van zaterdag 11 oktober 2014. Leget is hoogleraar geestelijke begeleidingswetenschappen aan de Universiteit voor Humanistiek. Hij pleit voor een geestelijk verzorger nieuwe stijl die zich laat inspireren door twee belangrijke wetenschappelijke vakgebieden: die van de spiritual care en de zorgethiek.
De wereld is de afgelopen decennia sterk veranderd, legt Leget uit in het Friesch Dagblad. Dat heeft grote invloed op het vak van geestelijk verzorger. “Het klassieke beeld van de geestelijk verzorger is geënt op de pastor of dominee, die zichzelf ziet als een soort vrijplaats in een systeem dat mensen bedreigt. Dat paste in een samenleving waarin veel mensen religieus gesocialiseerd waren. Maar we leven nu in een door het neoliberalisme bepaald klimaat waarin uiteindelijk het gehele leven geëconomiseerd is geworden. Iedereen die wil mee doen, zal moeten uitleggen waarom hij geld kost, wat het oplevert en waarom het interessant is. Er zijn nauwelijks nog vrijplaatsen.”
Er is zeker nog steeds behoefte aan geestelijke verzorging, maar we moeten nadenken over de inhoud en vorm van het beroep, aldus Leget. “In een wereld waarin alles geïnstrumentaliseerd en geëconomiseerd wordt, komen mensen klem te zitten.” We ontkomen niet aan aandacht voor menselijkheid. “In iedere organisatie zitten mensen die zingeving en humanisering als aandachtsgebied hebben, en dat op meerdere niveau’s. Academisch geleide professionals die kunnen schakelen tussen micro-, meso- en macroniveau: mensen die een individueel gesprek kunnen voeren, en die daarnaast ook de verbinding kunnen leggen met de organisatie waarin zij werken en de grotere maatschappelijke veranderingen die plaatsvinden. Deze mensen zijn op allerlei plekken nodig, niet alleen in zorginstellingen.”
De geestelijk verzorger nieuwe stijl moet zich tussen andere professionals kunnen bewegen met een helder profiel. Om dit profiel van een wetenschappelijke basis te voorzien, richt Leget zich op twee wetenschappelijke vakgebieden, die van de spiritual care en zorgethiek. Het zijn interdisciplinaire vakgebieden waar filosofen, godsdienstwetenschappers, artsen, verpleegkundigen, en nog vele andere disciplines elkaar treffen, met één gemeenschappelijk doel: de praktijk verder helpen. En waar ook de geneeskunde, psychologie en verpleegkunde voor hun professionalisering al jarenlang hun voordeel mee doen. "Wil geestelijke verzorging een toekomst hebben, dan zullen praktijkonderzoek en onderwijs veel dichter op elkaar betrokken moeten worden, en zal iedere geestelijk verzorger zich bewust moeten zijn van de wetenschappelijke situering en onderbouwing van zijn vak." Leget heeft er vertrouwen in: “Ik zie een solide spoor naar de toekomst. Waar wachten we nog op?"
Prof.dr. Carlo Leget is hoogleraar begeleidingswetenschappen en bijzonder hoogleraar palliatieve zorg.
Het volledige artikel verscheen in het Friesch Dagblad van 11 oktober 2014
Op de foto: Patrick Vlug aan het werk als geestelijk raadsman bij Justitie (door: Wim Oskam)
De wereld is de afgelopen decennia sterk veranderd, legt Leget uit in het Friesch Dagblad. Dat heeft grote invloed op het vak van geestelijk verzorger. “Het klassieke beeld van de geestelijk verzorger is geënt op de pastor of dominee, die zichzelf ziet als een soort vrijplaats in een systeem dat mensen bedreigt. Dat paste in een samenleving waarin veel mensen religieus gesocialiseerd waren. Maar we leven nu in een door het neoliberalisme bepaald klimaat waarin uiteindelijk het gehele leven geëconomiseerd is geworden. Iedereen die wil mee doen, zal moeten uitleggen waarom hij geld kost, wat het oplevert en waarom het interessant is. Er zijn nauwelijks nog vrijplaatsen.”
Er is zeker nog steeds behoefte aan geestelijke verzorging, maar we moeten nadenken over de inhoud en vorm van het beroep, aldus Leget. “In een wereld waarin alles geïnstrumentaliseerd en geëconomiseerd wordt, komen mensen klem te zitten.” We ontkomen niet aan aandacht voor menselijkheid. “In iedere organisatie zitten mensen die zingeving en humanisering als aandachtsgebied hebben, en dat op meerdere niveau’s. Academisch geleide professionals die kunnen schakelen tussen micro-, meso- en macroniveau: mensen die een individueel gesprek kunnen voeren, en die daarnaast ook de verbinding kunnen leggen met de organisatie waarin zij werken en de grotere maatschappelijke veranderingen die plaatsvinden. Deze mensen zijn op allerlei plekken nodig, niet alleen in zorginstellingen.”
De geestelijk verzorger nieuwe stijl moet zich tussen andere professionals kunnen bewegen met een helder profiel. Om dit profiel van een wetenschappelijke basis te voorzien, richt Leget zich op twee wetenschappelijke vakgebieden, die van de spiritual care en zorgethiek. Het zijn interdisciplinaire vakgebieden waar filosofen, godsdienstwetenschappers, artsen, verpleegkundigen, en nog vele andere disciplines elkaar treffen, met één gemeenschappelijk doel: de praktijk verder helpen. En waar ook de geneeskunde, psychologie en verpleegkunde voor hun professionalisering al jarenlang hun voordeel mee doen. "Wil geestelijke verzorging een toekomst hebben, dan zullen praktijkonderzoek en onderwijs veel dichter op elkaar betrokken moeten worden, en zal iedere geestelijk verzorger zich bewust moeten zijn van de wetenschappelijke situering en onderbouwing van zijn vak." Leget heeft er vertrouwen in: “Ik zie een solide spoor naar de toekomst. Waar wachten we nog op?"
Prof.dr. Carlo Leget is hoogleraar begeleidingswetenschappen en bijzonder hoogleraar palliatieve zorg.
Het volledige artikel verscheen in het Friesch Dagblad van 11 oktober 2014
Op de foto: Patrick Vlug aan het werk als geestelijk raadsman bij Justitie (door: Wim Oskam)
“We moeten opnieuw nadenken over de vorm en inhoud van het beroep geestelijk verzorger”, aldus prof.dr. Carlo Leget in een opiniestuk in het Friesch Dagblad van zaterdag 11 oktober 2014. Leget is hoogleraar geestelijke begeleidingswetenschappen aan de Universiteit voor Humanistiek. Hij pleit voor een geestelijk verzorger nieuwe stijl die zich laat inspireren door twee belangrijke wetenschappelijke vakgebieden: die van de spiritual care en de zorgethiek.