Emilie van de Wijer over ‘De dokter en de dood’ in Nieuwsuur

Emilie van de Wijer in Nieuwsuur
“Het is voor artsen moeilijk om het gesprek hierover aan te gaan van mens tot mens, want het confronteert hen ook met hun eigen angst voor de dood en hun eigen onmacht”, legt Emilie uit aan Nieuwsuur. Zij is vorig jaar afgestudeerd aan de Universiteit voor Humanistiek op het onderzoek De zelfredzame medisch specialist?, en werkt nu als medisch ethicus. Emilie helpt mee aan een training voor medisch specialisten, die is opgezet door Geeske Hendriksen.
Geeske verloor haar man aan de gevolgen van alvleesklierkanker. Ook hij werd onmiddellijk na de diagnose behandeld met een agressieve chemokuur, waardoor hij doodziek is gestorven. Geeske had graag de keuze willen hebben. Ze besloot na zijn dood haar boosheid om te zetten in een positief initiatief, en ontwikkelde deze training. Geeske legt uit aan Nieuwsuur: "Om artsen te leren de moed te hebben om tegen terminale patiënten te zeggen: u wordt niet meer beter, u gaat dood. Ik kan nog een chemokuur geven of een bestraling, maar daar wordt u niet meer beter van. Wacht af, ga eerst eens nadenken wat u wilt."
Bekijk hier de uitzending van Nieuwsuur.
Bekijk hier de scriptie van Emilie de Wijer.
Patiënten die terminaal ziek zijn, krijgen toch nog vaak een behandeling, want er zijn steeds meer middelen die mensen niet kunnen genezen, maar die mogelijk hun leven wel verlengen. Dat pakt lang niet voor iedereen goed uit. In het item ‘De dokter en de dood’ van 29 april 2015 laat Nieuwsuur zien dat artsen beter voorbereid kunnen worden op slecht nieuws gesprekken. Ze kunnen hun patiënten een keuze voorleggen. Aan het woord komt ook Emilie van de Wijer, die aan de Universiteit voor Humanistiek haar afstudeerscriptie schreef over dit onderwerp.