In memoriam: Hans Tenwolde
Hans Tenwolde is donderdag 6 juni 2013 overleden. Met het heengaan van Hans verliest de Universiteit voor Humanistiek een markante docent die, met zijn nimmer aflatende werklust en goed humeur, zijn stempel op de Universiteit heeft gedrukt. Hoewel Hans al enige tijd ziek was en sinds mei 2012 formeel ook met pensioen was, waren de banden tussen hem en de UvH nog altijd zeer hecht en warm. Wij zullen Hans missen.
Het was eind jaren '90 dat Hans Tenwolde en de UvH tegelijkertijd besloten hun werkveld te verbreden. Er was een nieuwe docent groepswerk nodig en dat werd Hans. Met hem kwamen een nieuw elan en een flinke bedrijvigheid de UvH binnen. Hans hield niet van stilzitten; hij liet een frisse wind waaien door het UvH onderwijs, in het bijzonder binnen de Academische en Arbeidsmarktgerichte Vaardigheden. Deskundig deelnemerschap aan groepen was daarin een centraal thema. Zijn kennis van organisaties, netwerken, ethiek, onderhandelen, financiën, leidinggeven etc. bleven niet onopgemerkt. Hans vervulde naast het docentschap al snel ook de functies van stage-coördinator en AAV coördinator.
Hij beleefde ook veel plezier aan het verzorgen van onderwijs dat op het snijvlak van (zorg)ethiek en educatie lag. In 2010 werd hij de directeur onderwijs (DOW) en in die verantwoordelijke functie heeft hij aan de wieg gestaan van goede onderwijskundige veranderingen. Hij ervoer het directeurschap onderwijs bij tijden als zwaar. De bestuurlijke drukte, de razendsnelle veranderingen in onderwijs, het feit dat we met steeds minder mensen steeds meer moeten doen, dat waren zaken die zich voor Hans niet altijd goed lieten rijmen met zijn oprechte zorg en aandacht voor studenten.
Kenmerkend voor Hans waren zijn stevige werkethos, zijn gevoel voor humor en het feit dat hij van aanloop en gezelschap hield. Studenten en collega's ervoeren een lage drempel om binnen te stappen (wél bloemen, wél cadeaus). Hans was een mensen-mens, naast in een gesprek direct naar de kern van de zaak te gaan, was ook het leven erom heen belangrijk. Voor Hans was het vragen naar het welbevinden van iemand, een grapje maken, geen bijzaak. Het feit dat hij studenten en collega's regelmatig om advies vroeg was een voorbeeld van wat echt doorleefde professionaliteit is. Om raad vragen doet geen afbreuk aan iemands reputatie en de ander voelt zich serieus genomen.
Je werkplek openstellen voor de buitenwereld en zo verbinding maken tussen het werk wat je doet en de wereld daarbuiten, dat is een les die we allemaal van Hans hebben kunnen leren. In zijn omgang met collega’s en docenten maakte hij duidelijk dat vriendschappelijk inlevingsvermogen en professionele distantie elkaar niet hoeven te bijten.
Hans Tenwolde is in december 2011 plotseling ziek geworden. Een week voor de kerstvakantie is hij, zoals hij dat zelf noemde, ‘met de schietstoel uit zijn werk gekatapulteerd’. De tijd die hem daarna nog gegeven was, heeft hij met verve geleefd. Veel langer dan hem toen voorspeld is, heeft Hans nog kunnen genieten van mooie dingen: zijn zoon is getrouwd, hij heeft zijn kleinkind geboren zien worden, en de giro d’Italia pakte hij in 2013 ook nog mee. De bloemen hebben nog twee keer gebloeid en Hans heeft daarvan genoten. Hans is met recht een levenskunstenaar geweest. Op 7 juni 2012 heeft de UvH met een feest afscheid van hem genomen, omdat hij 65 jaar werd. Ter ere van die gelegenheid hebben personeel en studenten van de UvH een lipdub opgenomen. Als u wilt begrijpen wat Hans voor iemand was dan zou u die kunnen bekijken.
Prof. dr. Gerty Lensvelt-Mulders,
rector
Hans Tenwolde is donderdag 6 juni 2013 overleden. Met het heengaan van Hans verliest de Universiteit voor Humanistiek een markante docent die, met zijn nimmer aflatende werklust en goed humeur, zijn stempel op de Universiteit heeft gedrukt. Hoewel Hans al enige tijd ziek was en sinds mei 2012 formeel ook met pensioen was, waren de banden tussen hem en de UvH nog altijd zeer hecht en warm. Wij zullen Hans missen.