Cookies

Deze website maakt gebruik van cookies. Wij verzoeken u om cookies te accepteren. Meer info

'Huid op huid, is wat ik intens mis'


24 april 2020

Voor hun onderzoek verblijven onderzoekers Femmianne Bredewold en Simon van der Weele regelmatig langdurig op instellingsterreinen, en volgen ze de mensen met een beperking die daar wonen. Ze hebben al veel bijzondere ontmoetingen gehad. Nu ineens niet meer. En nu vragen ze zich af: hoe gaat het met hen? 


Binnen blijven, dat is ook voor ons op dit moment het ‘nieuwe normaal’. Onderwijs geven doen we online, onze collega’s zien we niet meer en veldwerk doen in beschutte leefomgevingen, zit er al helemaal niet meer in, natuurlijk. Als we vanuit onze geïmproviseerde werkkamers naar de lege straten turen, dwalen onze gedachten naar de vele bewoners die wij de afgelopen maanden hebben ontmoet. Wat betekent het ‘nieuwe normaal’ voor hun? Janna houdt van aanrakingen, mag iemand haar nog knuffelen? Krijgt Willem nog complimenten voor zijn knuffels? En: hoe kan moeder Marie contact maken met haar zoon Lars als ze geen woord met hem kan wisselen? Marie: "Het lichamelijk contact... Dat is wat ik tot in het diepst van mijn vezels mis."


Lees het hele blog op de site van de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland (VGN).

Bijvoorbeeld:

Huid op huid - een klein verhaal over onze universele taal (23 april 2020)

Hoe zou het gaan met Janna, Willem en Serena? (25 maart 2020)


Simon van der Weele en Femmianne Bredewold (op de foto) schrijven het blog in het kader van het project ‘Sociale inclusie voor mensen die wonen in een beschutte leefomgeving’ voor de website van Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland. In dit onderzoeksproject brengen ze in kaart wat sociale inclusie betekent voor mensen met een beperking die wonen op een instellingsterrein. Om dat te kunnen begrijpen brengen ze weken door op een instellingsterrein en volgen de mensen met een beperking die daar wonen. Ook spreken ze met verwanten, begeleiders, managers en bestuurders om beter te begrijpen wat sociale inclusie is en kan betekenen voor mensen met een verstandelijke beperking die wonen op een instellingsterrein. Ze voeren het onderzoeksproject uit samen met Evelien Tonkens, Margo Trappenburg, Frans Vosman en Yente Eekhof.

Voor hun onderzoek verblijven onderzoekers Femmianne Bredewold en Simon van der Weele regelmatig langdurig op instellingsterreinen, en volgen ze de mensen met een beperking die daar wonen. Ze hebben al veel bijzondere mensen ontmoet. Nu ineens niet meer. En nu vragen ze zich af: hoe gaat het met hen? ‘Mag iemand Janna nog knuffelen?’