Deel 8: Humanistisch geïnspireerde ontwikkelingssamenwerking. Voorgeschiedenis en opbouw van HIVOS

Op 5 januari 1968 werd de Stichting Humanistisch Instituut voor Ontwikkelingssamenwerking (Hivos) officieel opgericht. Ter ere van het veertigjarig bestaan van deze organisatie heeft het Humanistisch Archief in 2007 van Hivos opdracht gekregen om onderzoek te doen naar de voorgeschiedenis, de oprichting en de eerste tien jaar van deze stichting.

In dit achtste Humanistisch Erfgoeddeel beschrijft historicus drs. Jules Brabers de emancipatiestrijd van het Humanistisch Verbond die ook op het gebied van internationale ontwikkelingssamenwerking een volwaardige rol wilde spelen in de Nederlandse samenleving. Een strijd die uitmondde in de oprichting van Hivos.

De oprichting van Hivos is deels uit nood en deels uit idealisme geboren. Door gebrek aan menskracht en financiën kwamen veel initiatieven van het Humanistisch Verbond niet van de grond. Pogingen van het Humanistisch Verbond om in bestaande organisaties voor ontwikkelingssamenwerking deel te nemen werden in de verzuilde samenleving van toen gefrustreerd.

Daarom besloten humanisten in 1967 om zelf een organisatie voor ontwikkelingssamenwerking op humanistische grondslag op te richten. De initiatiefnemer tot oprichting van Hivos, Weezenkas-bestuurslid L.I. de Winter, wilde voor de bevolking in de arme landen een alternatief bieden voor de ontwikkelingshulp op confessionele grondslag. De Weezenkas heeft Hivos financieel mogelijk gemaakt door een startkapitaal beschikbaar te stellen van twee miljoen gulden. Vervolgens hebben de Weezenkas en het Humanistisch Verbond Hivos opgericht. Hoewel Humanitas in 1967 niet in Hivos wilde meedoen werd ze in 1974 alsnog constituerend lid.

Voor erkenning zowel in eigen humanistische kring als in kringen van ontwikkelingssamenwerking moest Hivos tien jaar hard werken. Hivos werd per 1 januari 1978 als zelfstandige partner toegelaten tot het medefinancieringsprogramma van de Nederlandse overheid. Met het bereiken van deze mijlpaal kwam er een eind aan de pioniersfase en ging ze zich bezig houden met het consolideren en uitbouwen van het verworvene.

Drs. Jules Brabers is sinds 2002 werkzaam bij het Humanistisch Archief en heeft diverse artikelen en boeken geschreven over de geschiedenis van de humanistische beweging in Nederland. Hij publiceerde bijvoorbeeld over de geschiedenis van de dienst humanistisch geestelijke verzorging bij de krijgsmacht en over de geschiedenis van de humanistische uitvaartbegeleiding.

ISBN/EAN (deel) 978-90-73742-10-9

116p. Geïllustreerd

Prijs: € 9,50