Oratie prof. dr. Femmianne Bredewold


Want, samen zorgen, omzien naar elkaar, zorgzame gemeenschappen – je kunt geen beleidsnota, visiedocument of meerjarenplan in de langdurige zorg openslaan of het staat erin. Zorg voor elkaar wordt breed bejubeld. Onder druk van de aanhoudende zorgcrisis richten gemeenten en zorginstellingen hun blik nadrukkelijk op familieleden, buren en vrienden van mensen met een verstandelijke beperking, psychiatrische achtergrond of ouderen die langdurige zorg ontvangen. Zij worden opgeroepen te helpen bij allerhande taken: de afwas doen, een boterham smeren, toezicht houden in de woonkamer.
Het klinkt als een kleine moeite – en veel naasten zijn bereid om te helpen – maar deze oproep roept óók vragen op. Ze doet geen recht aan de betekenis die naasten nu al hebben in het leven van mensen met langdurige zorgbehoeften. Bovendien blijkt dat wie zich langdurig en intensief inzet voor een ander, niet vanzelfsprekend op waardering kan rekenen. Integendeel: die toewijding roept regelmatig ongemak op. Want zit zo’n grote betrokkenheid het eigen welzijn niet in de weg?
In haar oratie onderzoekt prof. dr. Bredewold de morele spanningen die ontstaan wanneer ideeën over ‘goed’ samenleven botsen, en doet ze suggesties voor hoe we daarbinnen het best kunnen navigeren.
Wilt u de oratie bijwonen? Meld u zich dan aan via onderstaande button.
Meld u aan
Locatie | De Leeuwenbergh, Servaasbolwerk 1A, Utrecht |
Datum | 26-9-2025 |
Openingstijden | Aanvang stipt om 15.30 uur |