Oratie prof. dr. Femmianne Bredewold


Want samen zorgen, omzien naar elkaar, zorgzame gemeenschappen – je kunt geen beleidsnota, visiedocument of meerjarenplan in de langdurige zorg openslaan of het staat erin. Zorg voor elkaar wordt breed bejubeld. Onder druk van de aanhoudende zorgcrisis richten gemeenten en zorginstellingen hun blik nadrukkelijk op familieleden, buren en vrienden van mensen met een verstandelijke beperking, psychiatrische achtergrond of ouderen die langdurige zorg ontvangen. Zij worden opgeroepen te helpen bij allerhande taken: de afwas doen, een boterham smeren, toezicht houden in de woonkamer.
Het klinkt als een kleine moeite – en veel naasten zijn bereid om te helpen – maar deze oproep roept óók vragen op. Ze lijkt voorbij te gaan aan de betekenis die naasten nu al hebben in het leven van mensen met langdurige zorgbehoeften. Bovendien rust ze op een fundament dat in de afgelopen decennia flink is uitgehold. Jarenlang individu-gerichte zorg heeft namelijk geleid tot een kaalslag in relationeel denken, werken en handelen.
Die beklemmende paradox – een morele oproep tot meer onderlinge betrokkenheid, tegenover een verarmde focus en begrip van relaties – vormt het uitgangspunt van deze oratie. Prof. dr. Bredewold laat zien hoe het pleidooi voor meer zorg voor elkaar botst met beleidstendensen die sociale relaties juist naar de achtergrond hebben geduwd. Ze verkent hoe we ‘relationele verarming’ kunnen tegengaan en opnieuw ruimte kunnen maken voor de waarde van relaties.
Wilt u de oratie bijwonen? Meld u zich dan aan via onderstaande button.

Locatie | De Leeuwenbergh, Servaasbolwerk 1A, Utrecht |
Datum | 26-9-2025 |
Openingstijden | Aanvang stipt om 15.30 uur |