Leo Polak Scriptieprijs
De Stichting Leo Polak stelde van 2004 tot 2016 jaarlijks twee prijzen beschikbaar ter bekroning van een masterscriptie over een onderwerp op het terrein van persoonlijke zingeving en/of humanisering van de samenleving.
Criteria
Er was een eerste prijs van € 1.250,- en een tweede prijs van € 500,-. De prijzen werden door een onafhankelijke jury toegekend, onder voorzitterschap van drs. Leo Samama, musicus, componist en kleinzoon van Leo Polak. Deelnemers waren studenten die een masterscriptie hadden afgerond aan een Nederlandstalige universiteit, of als je als Nederlander of Belg je masterscriptie aan een buitenlandse universiteit hebt voltooid.
De criteria op basis waarvan de jury de scripties beoordeelde, waren:
• Wetenschappelijke kwaliteit
• Oorspronkelijkheid
• Presentatie en vormgeving
De scriptie moest beoordeeld zijn door een lid van het wetenschappelijke personeel van een Nederlandse of Nederlandstalige Belgische universiteit.
Vlnr: Prof.dr. Gerty Lensvelt-Mulders, Judith Martens, mevrouw Ans Samama-Polak (dochter van Leo Polak), juryvoorzitter Leo Samama en Jasper Ligthart
Foto's: Heleen Klop
Voorbeelden van prijswinnaars:
De filosoof en strafrechtstheoreticus, vrijdenker en atheïst Leo Polak (1880-1941) was van 1928 tot aan zijn dood hoogleraar in de geschiedenis van de wijsbegeerte, de logica en de metafysica aan de universiteit van Groningen. Als jood werd hij in 1940 door de bezetter uit zijn ambt gezet, gearresteerd en eind 1941 in concentratiekamp Sachsenhausen vermoord. In zijn werk heeft hij veel bijgedragen aan de kentheorie, de rechtsfilosofie, de problematiek van oorlog en vrede en de ethiek. Polak vormde met zijn geschriften een bron van inspiratie voor filosofen, juristen, polemologen, humanisten en hervormers van het strafrecht en van de seksuele moraal. Naast zijn activiteiten op filosofisch en wetenschappelijk gebied was hij inspirator van de Volksuniversiteit en hield hij talrijke voordrachten voor de Vrijdenkers Radio Omroepvereniging. Polak’s vrijdenken en humanisme berustte op de overtuiging dat de op de rede gegrondveste menselijke eenheid boven geloofsverdeeldheid gaat. Voor Polak houdt humanisme het besef in van een fundamentele verbondenheid van alle mensen, een verbondenheid die uitreikt boven alle andere vormen van collectiviteit.